Coachpraktijk Manna

Manna voor jou

Stilte in mijn storm

Wat voel ik me ontmoedigd en onrustig.
Zoveel gegeven en het wachten duurt voort…
En hoewel ik geloof en vertrouw dat God weet wat Hij doet, kan m’n hoop soms echt de bodem ingeslagen worden.

Dan stormt het in m’n denken en in de onrust in m’n lichaam…
Vandaag is zo’n dag.

Ik sta op en zou het liefst willen huilen, maar dat doe ik niet. Ik heb er toch helemaal geen reden voor? En ik vertrouw toch op God? Als ik dan huil dan lijkt het of dat niet zo is en dus raap ik mezelf bij elkaar en start de dag met stille tijd.
Van wie verwacht ik het eigenlijk?
Van mezelf!

Ik ‘moet’ vertrouwen en ik ‘moet’ tijd doorbrengen met God, dus dat doe ik.
Ik sla psalm 143 op: ‘Laat Uw goede Geest mij leiden in een geëffend land’ en dat raakt me.
Want wat kan ik verlangen naar een effen pad!
Dat ik weet waar ik aan toe ben.
Dat ik weet hoe lang het wachten nog duurt.
Dat duidelijk zal zijn welke richting ik op mag gaan en ook concreet aan de slag kan.
Nu voel ik me stuurloos en ik probeer controle te houden door alles weer te gaan plannen. Taken in huis, boodschappen, bezoek en ik moet de neiging bedwingen om niet overal briefjes neer te leggen (m’n oude patronen komen weer boven drijven) omdat ik daar ‘houvast’ in vind.

Zoals ik m’n hart hier uitstort zo doe ik dat bij God. Ik vertrouw m’n gedachten en gevoelens toe aan papier en belijd hoezeer ik, telkens opnieuw, op mezelf probeer te leunen. Op mijn kracht en mijn inzet en ik wordt stil…

Dan komt de zin: ‘Red mij, Heer, red mij’ in me op’.

Het is een lied, dus ik typ het in bij YouTube en vind het: ‘Stilte in mijn storm’ en ik besef dat ik mag komen zoals ik ben. Dat ik het uit mag schreeuwen en huilen omdat ik het niet begrijp en het soms even ‘kwijt’ ben en tegelijk de bemoediging dat Hij erbij is…

Laat Uw stem mijn koers bepalen!
En eerlijk? Soms heb ik daar even geen zin meer in, dan wil ik mijn koers bepalen omdat de weg die God met mij gaat niet altijd (of vaak niet) is wat ik wil, maar als ik terugkijk, wel is wat ik nodig heb om dicht bij Hem te blijven.

Ik laat los!
En dat is een besluit, want de onrust is er nog en de tranen rollen steeds zomaar weer over m’n wangen, maar
als ik loslaat weet ik dat Hij dat niet doet!

Gods zegen voor jou vandaag.

Lieve groet,
Rianne

Durf je de reis samen aan te gaan?

Neem nu contact op voor een afspraak!