Maakt bovenstaande uitspraak jou verdrietig?
Misschien doen deze woorden zelfs wel pijn.

Ik geloof dat het niet zo hoeft te zijn, te blijven. 
Wanneer jullie samen op weg gaan naar herstel kunnen jullie dit doorbreken.
(zie: ‘Samen op weg naar herstel’)
Maar het stopt niet bij ‘samen’ wanneer jullie kinderen mochten ontvangen.

Wanneer de druk/spanning (om welke reden dan ook) al langere tijd hoog is in jullie gezin zullen jullie kinderen dat opmerken en erop gaan ‘reageren’.
Hoe ze dat doen is voor elk kind anders en gebeurt meer onbewust dan bewust.
Vanuit hun gevoel van loyaliteit zullen ze rekening gaan houden met de emotie van jou als ouder. Dit zorgt voor belemmerende patronen/gedrag waarin zij niet of onvoldoende zichzelf kunnen zijn, nu én in de toekomst.

Het is dus belangrijk dat je kind:
♡ ruimte krijgt voor zijn eigen emoties
♡ mag ontdekken wat hij daarin nodig heeft
♡ mag leren hoe hij z’n behoeften aangeeft

En jullie als ouders leren:
♡ welke signalen je kind afgeeft  
♡ hoe je daarop kunt reageren
♡ hoe je ruimte kunt maken voor zijn emoties
♡ hoe jullie kunnen samenwerken door (opnieuw) te leren verbinden

Samen met je gezin op weg naar herstel is waardevol:
Voor jou persoonlijk.
Voor je huwelijk.
Voor je gezin.
Omdat jij én zij het waard zijn!