Ben je gescheiden en herken je bij je kind (één van) de volgende vragen:
♡ voelt je kind zich vaker verdrietig en voert hij daarvoor allerlei ‘redenen’ aan?
♡ is hij opstandig?
♡ onverschillig?
♡ laat hij ander gedrag zien dan je van hem kent?
♡ is hij juist stiller?
♡ of behulpzamer dan je van hem gewend bent?
♡ is hij vaker thuis en spreekt minder af met vriend(innet)jes?
♡ veranderen zijn resultaten op school?

Dit kunnen signalen zijn dat je kind (nog) last heeft van gevoelens van verdriet, pijn, afwijzing of boosheid en niet weet hoe hij daarmee om kan gaan.
Hierdoor voelt hij zich onzeker en gaat zich, meer onbewust dan bewust, aanpassen aan de situatie. Wat jij, als ouder, ziet is het gedrag. De belangrijkste vraag om te ontdekken is: wat schuilt er achter dat gedrag?

Om te voorkomen dat deze (onderdrukte) emoties een neerwaartse spiraal worden en zorgen voor nog meer onbegrip in zijn omgeving, door zijn houding/gedrag, is het nodig om ruimte te maken voor de emoties.
Emoties laten zich niet wegduwen!
Wanneer je er niet goed voor zorgt ontstaan er belemmerende patronen en gedrag die niet helpen om ‘In eigen kracht’ en met zelfvertrouwen in het leven te kunnen staan.