‘Een vriendelijke uitspraak is een korf vol honing, zoet voor de ziel en gezond voor het lichaam’. (Spreuken 16:24).
Toch is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe vaak betrap ik mezelf erop dat ik kortaf reageer? Dat ik moe ben, gefrustreerd en dan helemaal niet meer zo vriendelijk doe? Herkenbaar?

Ik geef je twee tips die je kunnen helpen om op een ‘geweldloze’ manier te communiceren. Misschien ken je de tips en denk je: ‘Dat weet ik al lang’. Dat wil ik geloven, maar het weten én het kunnen toepassen is toch wel iets anders dus lees nog even verder.
Tip 1: praat vanuit de ik-vorm.
Tip 2: vermijd de ‘waarom’- vraag.
Bonustip: ga pas het gesprek aan wanneer je emoties zijn gezakt, praat NOOIT vanuit je emoties!

Een aantal jaren geleden vertelde een moeder me het volgende. Ze had wat onenigheid met haar zoon, die lekker aan het puberen was. Op een bepaald moment, in haar gesprek met de bewuste zoon, valt haar man ‘uit’ tegen hun zoon. Zomaar, opeens, middenin het gesprek. Ze vond dit niet prettig en voelde wat frustratie. Waarom bemoeide hij zich er eigenlijk mee? Ze sprak het niet uit. Na het vervelende moment liet ze het even rusten en later die avond sprak ze erover met haar man. Ze vroeg hem: ‘Wat maakte nou dat je zo reageerde?’ Zijn antwoord was even verrassend als liefdevol: ‘Ik hou zoveel van jou en zie wat je allemaal doet voor mij en ons gezin en het raakte me hoe onze zoon tegen je deed. Het voelde onrechtvaardig en dat maakte me boos.’

Ik ben het voorbeeld nooit vergeten. Hoe zou het gelopen zijn wanneer zij in haar boosheid had gezegd (of geschreeuwd misschien zelfs): ‘Waarom bemoei jij je er mee?’. Ik denk dat de man zich niet gezien gevoeld zou hebben, gefrustreerd gereageerd zou hebben of zich misschien teruggetrokken, boos weggegaan? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat deze manier van communicatie hen in de verbinding bracht en hield! En wat zou het jammer geweest zijn als de vrouw zijn ‘reden’ voor boosheid nooit te horen had gekregen, omdat ze ervoor gekozen had in haar emotie op hem te reageren! Kun je een mooier en liefdevoller antwoord/compliment bedenken als moeder en vrouw?

En of het nou om een huwelijk gaat of een relatie met je kind, een familielid, vriend(in) of collega. Ik wil je uitdagen om het te gaan proberen. OEFENING BAART KUNST. Het is écht lastiger dan het lijkt, wanneer je niet gewend bent om op deze manier te communiceren, maar ga eens ontdekken wat voor verschil het maakt op die momenten dat het je wel lukt! Gebruik zinnen die beginnen met: ‘Ik heb het gevoel dat…, Ik zie dat… Ik merk dat…’ En wanneer je ergens duidelijkheid om wil vermijd dan de ‘waarom’-vraag. In een ‘waarom’-vraag ligt vaak onbewust een verwijt verborgen dus gebruik liever: ‘Wat maakt dat…’ Dat komt minder aanvallend over en je zult merken dat het de ander ook aanzet om na te denken over zijn/haar eigen gedrag. En o ja, nog een belangrijke tip: zeg niet: ‘Je BENT boos of je BENT chagrijnig enz’, maar gebruik: ‘Je DOET boos of je REAGEERT chagrijnig’. Het gedrag wat je laat zien is namelijk niet wie je bent, maar wat je doet en WOORDEN HEBBEN KRACHT en kunnen ‘zomaar’ een leugen worden waarin de ander gaat geloven als je iets maar vaak genoeg hoort… En tegelijk mogen we vasthouden aan de wijsheid van Spreuken 16:24, want ook VRIENDELIJKE WOORDEN HEBBEN KRACHT!

Laat je hierin bemoedigen door de woorden uit Spreuken 15:1: ‘Een vriendelijk antwoord doet woede bedaren, krenkende woorden wakkeren toorn aan’.

En wanneer je het gevoel hebt dat het je niet lukt om een vriendelijk antwoord te geven, omdat je zelf in je emotie zit, zeg dan even niets. Loop even weg, ga naar het toilet en kom tot rust om vervolgens alsnog het gesprek aan te gaan. Ga de uitdaging aan en ontdek hoe je met minder ‘strijd’, meer verbinding zult gaan ervaren en meer harmonie in je relatie(s). God wil je in alles bijstaan, dus vraag Hem om geduld, inzicht en wijsheid. Hij is een God van harmonie en verbinding en dat mogen we in afhankelijkheid van Hem leren, er in groeien en in liefde doorgeven!

Ik wens je verbinding en harmonie toe!

Lieve groet, Rianne.