Terwijl ik dit typ zit ik in m’n praktijkruimte. Elke keer weer raak ik verwonderd en ben ik dankbaar dat ik hier mag zitten (en niet alleen omdat ik het zo’n fijne ruimte vind ;-)) Soms vraag ik me wel af: ‘Had dit niet via een kortere route gekund? Moest ik écht via de dalen, om tot deze plek te komen?’ Het verlangen om iets met hulpverlening te doen was er al jaren, dus een minder heftige route had wel fijn geweest. En toch?!

In de Bijbel vinden we ook zo’n verhaal. De Israëlieten waren op een bijzondere manier uit Egypte bevrijd en waren nu onderweg in de woestijn (Exodus 14). Ze waren al zó ver gekomen en dan krijgen ze de opdracht om terug te keren. Opnieuw niet de snelste manier, niet recht op Zijn doel af, maar meer tijd en ruimte om voorbereid te worden…
God vertelt Mozes wel eerlijk wat er zal gaan gebeuren. ‘Jullie zullen achtervolgd worden’ (vers 4). Ik zou niet gaan geloof ik. Wat een vertrouwen.
Mozes gelooft niet alleen dit eerste stuk, maar vertrouwt dat God ook het tweede stuk zal doen, namelijk alles laten gebeuren TEN KOSTTE van Farao en zijn Egyptenaren..

Beter te dienen, dan te sterven.
De Israëlieten werden ZEER BEVREESD. Wat heeft Mozes vooraf verteld? Kom, we gaan op reis en reizen eerst een stuk terug? Of ook wat God hem gezegd had. Waren de Israëlieten wel op de hoogte of zouden ze dan niet meegegaan zijn? Nu staan ze daar. Met voor hen de zee en achter hen de Farao met zijn strijdwagens. ‘Was dit niet wat wij in Egypte al tegen u zeiden: LAAT ONS MET RUST, laten wij de Egyptenaren maar dienen? Want het is BETER voor ons de Egyptenaren TE DIENEN DAN in de woestijn TE STERVEN’ (vers 12).

Wat doe jij?
Is dat niet wat veel mensen nog steeds hebben? Zodra het te veel kost, van hen vraagt… En ik? Wil ik ook niet vluchten, vast houden aan wat bekend is? Mijn structuur, patronen, planning? Het ‘ideaalbeeld’ van mijn leven vasthouden waarin ik me vooral goed voel en kan doen en laten wat ik graag wil?

HELP!
Help me Heer om staande te blijven in de woestijn en moed te vatten om op weg te gaan en blijven naar Uw beloofde land.

Wees niet bevreesd/ Je hoeft niet bang te zijn.
Houd stand / Hou vol.
Zie het heil van de HEERE / Zie op de dingen die God je vandaag geeft!
Maar Mozes zei tegen het volk: ‘Wees niet bevreesd, houd stand, zie het heil van de HEERE dat Hij vandaag nog voor u zal bewerken!’ (vers 13 a). ‘De HEERE zal voor u strijden, en ú MOET stil zijn’ (vers 14).

Wat er ook speelt. WEES STIL! Zoek de stilte. Plan je rust, je tijd met God.
Laat je vullen door Hem. Vanuit die rust en vanuit de stilte. Het lijkt misschien dat er dan niets gebeurt, maar de HEERE strijd voor jou!

Jij hoeft even niks!
Of niks?!!
De stilte zoeken, rust in plannen zijn we vaak niet zo goed in, maar daar in de stilte werkt God.

WIST JE DAT JE HERSENEN IN RUST WORDEN SCHOONGESPOELD VAN GIFTIGE STOFFEN DIE IN JE NEURONEN ONTSTAAN TIJDENS PERIODES VAN ACTIVITEIT?
Rust reinigt niet alleen je hersenen, maar zorgt ook voor herstel en groei van nieuwe zenuwcellen. Stilte vernieuwt! Stilte is een medicijn tegen onrust.

Ben je bezorgd, oververmoeid, belast?
WEES NIET BEVREESD.

Vraag je je af hoe lang het nog duurt? Wat er allemaal nog komt?
HOUD STAND!

Zou je veel meer willen dan je op dit moment kunt?
ZIE WAT HIJ VANDAAG VOOR JE DOET! Maak een dankbaarheidsschrift en schrijf elke dag drie dingen op. Kleine of grote genietmomenten.

Je MOET stil zijn!
Letterlijk stilgezet worden…
Hij wil het je zó graag geven.
Hij vraagt het nu niet meer…
Hij ziet dat de Israëlieten steeds op eigen kracht gaan, toch weer! En nu?!!
Nu MOETEN ze stil zijn!

Misschien heb jij ook het gevoel dat je stilgezet bent. Je wil verder, maar door de omstandigheden lukt het je niet.
Je wil je ‘groot’ houden, sterk zijn, op eigen kracht verder, maar eigenlijk kun je niet meer…

Durf je het aan om de ‘stilte’ aan te gaan?
Daar ligt de sleutel, het begin…
Begin met het plannen van ‘rust/stilte’! In je dag, je week, je maand.
En luister goed naar je lichaam. Hoe dichter je bij jezelf blijft, hoe beter je gaat leren wat jij en jouw lichaam nodig hebben.

Leer je valkuilen en ontwikkeldoelen kennen en leer er rekening mee te houden, zodat je kunt leven vanuit RUST EN BALANS!

Meer rust nodig in je leven?
Wil je dat wel, maar heb je geen idee hoe je dat aan gaat pakken, simpelweg omdat je al zo lang aan het ‘overleven’ bent, zodat je niet meer weet wat je nodig hebt, waar je grenzen liggen en hoe je die kunt bewaken? Is rust en stilte voor jou nu pure noodzaak omdat je aan het einde van de dag (of misschien al aan het begin of halverwege) uitgeput op de bank of in bed rolt?

Neem dan contact met me op en we gaan op weg naar de ‘stilte’, naar meer rust en ruimte in jouw leven, zodat ‘stilte’ een geschenk wordt en niet alleen noodzaak…

Ik gun jouw een leven vanuit rust, omdat ik zelf mag ervaren wat het me ‘oplevert’, elke keer opnieuw!

Lieve groet,
Rianne.