Jaren geleden kocht ik een armbandje. Ik kon kiezen uit verschillende symbolen met een Bijbelse betekenis. Het was in de periode van mijn chronische (hoofd)pijn- en vermoeidheidsklachten waarvan de oorzaak nog niet bekend was. Ik voelde me haast wanhopig en tegelijk kon en wilde ik de moed niet opgeven. De verlangens in mijn hart maakte de keuze…

Ik koos vleugels, omdat ik mocht leren te schuilen onder Zijn vleugels. Ik koos voetjes, omdat ik geloofde, of misschien het vooral wilde geloven, dat Hij mij droeg (en moest daarbij denken aan het bekende gedicht: ‘Voetstappen in het zand’) en als derde koos ik een roos. Die zal bloeien in de woestijn.

Mijn woestijn.
Echt geloven durfde ik het niet. De periode voelde vooral als woestijn en ik zag nergens ook maar iets van kleur. Hoe lang zou dit nog duren? En zou het ooit overgaan? Ik voelde me wanhopig en ik bad al lang om genezing, maar dat symbool durfde ik niet te kiezen. Ik was BANG. Ik geloofde wel dat God kan genezen, maar stel nou dat Hij dat bij mij niet doet? Dat Hij een ander plan heeft? Een plan wat ik eigenlijk helemaal niet wil horen?

Wat als Gods plan anders is?
Op nieuwjaarsmorgen was ik ‘op tijd’ wakker en stond ik op. Ik sloeg mijn Bijbel open en las: ‘De woestijn en de dorre plaatsen zullen vrolijk zijn, de wildernis zal zich verheugen en in bloei staan als een roos’ (Jesaja 35:8).
In mijn Bijbel is dit vers oranje gekleurd. En opeens was de herinnering er weer aan die periode, aan dat moment dat ik dat armbandje kocht. En wat een belofte spreekt er uit dit vers, zo aan het begin van dit nieuwe jaar.

Een belofte voor het nieuwe jaar!
Bloeien als een roos! Wie wil dat nou niet? Als je iets kent van een woestijn in je leven, dan kun je soms zo verlangen naar vrolijkheid en vreugde! En als ik terugkijk kan ik alleen maar dankbaar zijn. GODS PLAN WAS ANDERS! M’n ziek zijn is niet op slag genezen. Nog elke dag ervaar ik dat ik het met me mee draag.

En toch?!
Mijn woestijn bloeit als een roos. Ik zie de kleuren en geuren in mijn leven die God gegeven heeft. Juíst door de woestijnperiode(s) heen! Inmiddels kan en mag ik in geloof zeggen dat ik zonder die periode in mijn, in ons leven, niet zou staan waar ik nu mag staan. In ons huwelijk, ons gezin, het ontvangen van m’n roeping voor m’n coachpraktijk, de keuzes die ik mocht en mag maken om die roeping volledig te volgen. EN DAT GUN IK JOU OOK!

Mijn verlangen en wens voor dit nieuwe jaar…
Dat er veel rozen tot bloei zullen komen! Vrouwen, moeders, die de moed hebben om ondanks hun woestijn op te staan en op zoek te gaan naar de weg van vertrouwen! Jesaja 35 gaat verder: ‘Wees sterk, wees niet bevreesd! Zie, uw God!’ (vers 4). Wanneer je op Hem ziet en met Hem op zoek mag gaan naar wat jij nodig hebt dan zal Hij vreugde en blijdschap geven. Omdat je woestijn verdwenen is? Nee, dat niet altijd! Maar omdat Hij bij jou is in jouw woestijn, zelfs als het niet gaat zoals jij hoopt of verwacht!
Hij wil jou verlossen. De ogen van de blinde zullen worden opengedaan, de oren van doven zullen worden geopend, de kreupele zal springen als een hert, de tong van de stomme zal juichen (vers 5 en 6).

WANT…
IN de woestijn ZULLEN wateren zich een weg banen en beken IN de wildernis. Het dorre land ZAL tot een waterpoel worden, het dorstige land tot waterbronnen (vers 6 en 7). Wat een beloften! Uw liefde laat niet los! Al begrijp ik het heel vaak niet, Uw plan staat vast en U wil stromen met Uw liefde. Stroom Heer door ons dorstige land, door mijn dorstige hart, want wie dorst heeft geeft U te drinken. Levend water…

Een roos in de woestijn?
U kunt iets goeds voorbrengen uit elke situatie, zelfs IN de woestijn ZULLEN wateren hun weg banen. Ik durfde niet te hopen op genezing, bang voor teleurstelling, al geloof ik inmiddels (meer dan toen) dat God kan genezen. Tegelijk geloof ik ook dat, zoals het water zijn eigen weg vindt wanneer het door het zand stroomt, God ook Zijn weg gaat met mij en met jou! En dat die weg ‘goed’ is…

Verlang jij ook zo naar water in jouw woestijn?
Naar een roos in bloei? Voel jij je ‘verdord’? Niets meer waard? Niet goed genoeg? Of zijn er doorns in jouw leven die de overhand lijken te hebben waardoor je geen vrolijkheid en diepere vreugde meer ervaart?
Meld je dan nu aan!
Zodat jouw water weer zal gaan stromen en jouw roos weer zal gaan bloeien, omdat je leert hoe je die het beste verzorgen kunt! Door het onkruid te wieden (verleden onder ogen komen en los laten wat jouw belemmert), je doorns te zien (jouw gedachten, je valkuilen ontdekken en zien hoe jij geworden bent wie je bent) en de bodem te voeden (kwaliteiten herkennen en inzetten voor jouw toekomst) en je zult zien dat er een prachtige roos te voorschijn komt!

Jij bent al een roos!
Zijn geliefde dochter! Je bent het waard om te bloeien, zodat jouw kleur zichtbaar wordt en jouw geur zich mag verspreiden. Uniek! Zoals JIJ BEDOELD BENT.

Gun jij jezelf om tot bloei te komen? Dat is het beste voornemen voor dit nieuwe jaar!

Tot snel.

Lieve groet,
Rianne