‘Niet klagen, maar dragen’, ‘dat is geweest, je moet het loslaten en vooruit kijken’, ‘Eigenlijk kan ik wel begrijpen dat het zo ging’. Herken je bovenstaande uitspraken? Ze zijn vast goedbedoeld van een ander naar jou of misschien ook om situaties voor jezelf ‘onder controle’ proberen te houden. Maar kun je zomaar loslaten? En doe je jezelf dan niet tekort?

De bijbel vervolgt in Efeze 4 vers 32: ‘maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God u in Christus vergeven heeft’.

Als er zorgen waren in het gezin waar je uitkomt door problemen in het huwelijk van je ouders, door zorgen om een broer/zus, door het verlies van iemand. Dan kun je dat misschien begrijpen en beredeneren, maar wanneer jij je in die situatie niet gezien voelt, of zelfs gekwetst bent is het heel belangrijk om dat onder ogen te komen. Wanneer jij durft te gaan voelen wat je toen voelde en die emoties de ruimte geeft, pas dan kan de échte pijn, het verdriet eruit en ontstaat er ruimte voor iets nieuws!

Vergeven is ALTIJD een eindstation. Je kunt een ander niet vergeven als je de emoties geen ruimte hebt gegeven, als je jezelf daarin niet serieus hebt genomen!

Wat zou het je opleveren als je ‘afrekent’ met die voortdurende onrust in jou? Wanneer je die situaties die je nu steeds zorgvuldig weer terugduwt in het hoekje van je hart op zou ruimen?

Je kunt het verleden niet veranderen, maar als je het onder ogen durft te komen kun je wel de toekomst een andere richting geven.

Vergeven doe je voor jezelf! Om de pijn uit de herinnering te halen en om écht los te kunnen laten!

Verlang jij ernaar om je verleden te laten rusten? Om nieuwe energie te krijgen voor die dingen die je écht leuk vindt?

Neem dan contact met me op en zet vandaag de eerste stap op weg naar herstel! Op weg naar VRIJHEID!