‘Een beeld ontvangen?’ hoor ik je denken. Misschien kun je daar, net als ik tot ruim een jaar geleden, ook helemaal niks mee. Al had ik er weleens over gehoord en gelezen, het paste niet bij mijn geloofsbeleving. Dat is alleen voor ‘bijzondere’ christenen toch?
Maar ik wil je aanmoedigen om verder te lezen, want ik geloof dat het juist iets laat zien van Gods grootheid en almacht en dat dit een stukje is van wat de Bijbel zegt over elkaar tot hand en voet zijn… Elkaar bemoedigen en aansporen…Afijn…Ik weet het niet meer helemaal, maar in het beeld ging het erom dat Jezus een relaxfauteuil neerzette en zei:
‘Ga maar zitten. Ik roep je wel als ik je echt nodig heb.’Dat voelde niet als voor mij, want ik had een duidelijke opdracht en het gevoel en geloof dat er al geroepen was. Toch ervaarde ik veel weerstand en gebeurde er iets in mij. Maar dit was toch juist wat God van me vroeg (de huwelijkscursus uitwerken en online zetten)?Leegte in mij.
Ik kon en mocht ook doorgaan, door genade, met die opdracht, maar toen die opdracht een aantal weken geleden voltooid was viel ik in een soort leegte. Wat nu? Wat moet ik nu gaan doen? Ik ervaarde veel onrust en worstelde met God en mijn vertrouwen in Hem. Als ik gehoorzaam ga belooft Hij toch zegen? Waarom gebeurt er dan niks? Heb ik het dan wel goed gedaan? Er is toch genoeg nood, voldoende hulpvragen waarbij ik kan en mag helpen? De oogst is groot en God zoekt arbeiders. Ik wil en toch? Er lijkt geen beweging in te komen, ondanks de gehoorzaamheid in geloof en ondanks de inspanningen.In die onrust en het zoeken ontdekte ik dat IK graag nodig wil zijn, maar als er teveel van me wordt gevraagd wil ik met rust gelaten worden…Ik kan er helemaal niet aan voldoen om altijd maar nodig te zijn!God liet me zien en belijden dat het ‘nodig zijn’ groter is geworden dan wie ik mag zijn door wat Hij voor mij heeft gedaan.
We mogen elke keer bijgesnoeid worden… Om nog meer vrucht te dragen (Joh 15:1-8)God heeft mij niet nodig!Roepen als Hij me nodig heeft? Dat is nooit!God heeft mij niet nodig. En dat vraagt om loslaten en dat is lastig en tegelijk is het ontspannend. Hij wil met mij samenwerken… Ja! Maar Hij heeft me niet echt nodig! Jezus heeft het al gedaan en ik mag mijn leven, gezondheid en gezin in Zijn handen leggen.De enige ‘strohalm’ die ik nog vast kon houden waren die enkele gesprekken die ik nog wél heb en toen kreeg ik keelpijn en deed m’n stem het niet meer. Nog een laagje dieper… Ik dacht dat ik alles al had losgelaten en overgegeven in Zijn handen, maar kennelijk nog niet genoeg dus ik zegde m’n afspraken af. Dwars tegen het gevoel van falen in en opnieuw voel ik diep van binnen:‘Ga maar zitten. Ik roep wel als ik je echt nodig heb.’Het is niet altijd makkelijk en het gaat niet altijd zoals we hopen of verlangen.
Waarom doe ik, doen we dan zo ons best om dat zo te laten lijken?God belooft dat ook niet. Hij belooft wel dat Hij ons redt (Ps 34) en dat Hij paden en rivieren aanlegt in de woestijn (Jes 43).
Durf jij, durf ik dáár op te vertrouwen?Vandaag heb ik mezelf nodig en neem ik de tijd om er voor mezelf te zijn en de rest laat ik los. In Zijn handen!God zet mij, en ook jou, af en toe even stil.
In mijn geval letterlijk…En daar, waar ik wordt stil gezet (en mijn mond ook) daar ontmoet ik Hem en ontdek ik opnieuw: Mijn genade is genoeg!Niet alleen voor jou, maar ook voor jouw geliefden.God leert mij (en daar heb ik elke keer opnieuw wel even voor nodig) ‘Ik heb je geroepen voor een taak, ja, maar niet jíj bent het antwoord voor alles waar een ander doorheen moet. Ik ben het antwoord!’God heeft mij op het oog en weet wat ik nodig heb. Hij vernieuwt mijn denken, keer op keer, want het is Hem om mij te doen.
En als ik huil en schuil aan Zijn Vaderhart vult Hij mij opnieuw met Zijn vrede en vreugde.Wie of wat mag jij loslaten om niet bezig te hoeven zijn met de vraag wat de ander nodig heeft, om wat jij kunt geven, maar bezig zijn met de vraag wat jij vandaag mag ontvangen!?Hij kan en wil je vrede geven, die alle verstand te boven gaat. Ik kan het niet uitleggen of beredeneren, maar die vrede is er en ik mag genieten van vandaag! Van de tijd met mezelf en met God en dat is genoeg!Ik mag helpen dragen, maar niet zonder het besef en geloof dat Hij mij eerst gedragen heeft!Ik wens je toe dat ook jij dat mag ervaren. Dat je mag dragen, maar jezelf ook gunt om gedragen te worden als dat nodig is.
In de eerste plaats door God zelf, maar ook door de mensen die Hij op je pad brengt!
Herken jij hier ook iets van in jouw persoonlijke leven en wil je erover doorpraten of je verhaal delen?
Mail gerust of stuur een PB. We mogen elkaar tot hand en voet zijn!
Lieve groet,Rianne
