Herken je dat? Dat je soms zo verlangd naar bevestiging? Positieve woorden? Iemand die tegen je zegt hoe trots hij/zij op je is? Je werkt hard en doet zo je best om je huishouden te runnen, een goede vrouw en moeder te zijn, je werk te doen, goede en gezonde keuzes te maken en dan opeens voel je je onzeker. Je twijfelt… Ben ik wel goed genoeg? Besteed ik wel genoeg tijd aan m’n huwelijk, m’n gezin? Had ik niet meer…? Of juist minder…?

Als ik eerlijk ben ken ik die momenten wel. Periodes waarin ik me sterk voel, veel energie heb, veel nabijheid van God ervaar en ik het gevoel heb dat ik de hele wereld aankan en dan, soms zomaar, een moment, een dag, een periode waarin het lijkt alsof ik overal aan kan twijfelen en me onzeker kan voelen. Iedereen heeft die periodes toch? Maar MOGEN ze er ook zijn?

De ‘deuken’ van het leven…
Iedereen kent van die momenten in het leven waarop je ergens voor geknokt heb en je hoopt op bevestiging, maar die komt niet. Je verwacht eindelijk dat ene compliment omdat je een project goed hebt afgerond, maar je krijgt nauwelijks een reactie of zelfs één die je pijn doet. Je hoopt dat iemand zegt: ‘Ik ben trots op je, om wie je bent en wat je doet’, maar je krijgt de woorden niet te horen… Je hebt heel goed nieuws en gaat het persoonlijk aan iemand vertellen, maar de reactie is ‘koel’ en je voelt je teleurgesteld. Of misschien ben je zelfs wel iemand verloren, letterlijk omdat hij/zij gestorven is of figuurlijk omdat de ander je liet staan en niet meer naar je omkeek…

Grote en kleine dingen hebben je gevormd…
Al deze gebeurtenissen maken wie jij bent, maar wat doe jij met die dingen? Ik zie veel vrouwen (maar ook mannen) worstelen met wie ze zijn en ik hoor ze zuchten: ‘Kreeg ik maar een briefje uit de hemel…’ Ik weet dat God er is en dat Hij van me houdt, maar ik verlang er ook zo naar om die woorden te horen, die ene bemoediging, die ene liefdesbetuiging van die persoon die zo belangrijk voor me is…

Het kind in jou verdient liefde!
Die dingen die in je verleden gebeurt zijn, bewust en misschien nog wel meer onbewust, maken dat je soms vast kunt blijven zitten in patronen. Dat je rond kunt blijven dolen in je eigen gedachten, die de leugens die ooit als zaadje geplant zijn, alleen maar bevestigen in plaats van dat je gaat zien dat niet wat jij voelt of wat jij denkt is wie jij bent!!! Het kind in jou, die soms weer even zo aanwezig kan zijn en kan hunkeren naar die bevestiging, die VERDIENT LIEFDE! En jij kan die geven!

Hoe dan?
Door te ontdekken welke gebeurtenissen jou hebben geraakt, verdrietig gemaakt, gekwetst. Die momenten waarop jij zo’n behoefte had aan het ene, maar niet kreeg wat je zó nodig had. Het verdriet en de teleurstelling die je toen hebt ervaren te voelen én te leren omarmen! Wanneer jij weet waar dat gevoel van twijfel, onzekerheid vandaan komt, dan kun en mag jij het met liefde tegemoet leren treden. Je mag het kind in jou aanspreken met woorden van liefde. Zijn woorden van liefde!

Een briefje uit de hemel…
Vanmorgen had ik ook weer zo’n moment. De toekomst onzeker, verminderde energie, de laatste periode weer wat meer pijnklachten, sporten wat niet echt wil lukken, gezonde keuzes die soms zo moeilijk zijn vol te houden en dan is het daar opeens weer met volle kracht aanwezig: TWIJFEL EN ONZEKERHEID. Ik nam de tijd om het bij God te brengen en al schrijvend gaf Hij de volgende woorden aan mij en ik geloof dat ze ook voor jou zijn…

‘Papa bent U trots op mij?’
Ja, Mijn lieve Kind. Mijn ogen zijn op jou. Je bent Mijn prachtige, geliefde dochter. Ik hou zoveel van jou en van de manier waarop je met Mij omgaat. Hoe je er naar verlangt Mij te volgen, gehoorzamen. Je man, je gezin daarin voor te gaan. En Ik zie wel dat het soms moeilijk is, je twijfelt, onzeker bent, je geduld verliest, maar DÁÁROM GAF IK JE JEZUS! Hij is voor jou gestorven. Mijn liefde en genade voor jou is oneindig. Ik vul aan waar jij te kort komt, dus WEES NIET BANG dat je NIET GOED GENOEG BENT. Wees niet bang jouw weg in te slaan, fouten te maken. Ik ben altijd in je buurt en je kunt Me elk moment om hulp vragen.
Ik ben er.
Ik ga voor je uit.
Ik wijs je de weg en wandel met je mee op de hele weg die je gaat.
Ik hou van je Mijn lieve dochter en laat je nooit in de steek!
Liefs je Papa.

Toekomst onzeker?
Geen idee wat mij te wachten staat, maar één ding weet ik, dat U erbij bent!
Toen ik op de bodem van de put zat, was U daar al en U bent niet meer weggegaan…
U liet en laat mij elke keer weer zien dat ik mag leven vanuit vertrouwen!

Verlang jij ook naar een leven vanuit vertrouwen?
Herken je die gedachten, verlangens? Dat je er zo naar kunt snakken bevestigd te worden en lijkt het maar niet te gebeuren? Je mag je wortels uitstrekken naar De Bron en je laten voeden door Hem. Wanneer jij ervoor kiest om je wortels te laten verstrengelen met andere bomen en je voeding van hen te verwachten zul je uitgeput raken, omdat je zwoegt voor goedkeuring, bevestiging… Maar wanneer jij gaat begrijpen waarom je voelt wat je voelt en je de keuzes hebt gemaakt die je hebt gemaakt, kun je zorg gaan dragen voor het kind in jou en het de LIEFDE GEVEN DIE HET VERDIENT! Ja, dan zullen er nog steeds momenten zijn dat dit kind om voorrang vraagt, maar dan zul jij er zijn, samen met je Vader, om het liefdevol op te vangen en omarmen.

Wat heb jij nodig?
Wil je het kind in jou leren kennen, omarmen en liefhebben, zodat je vanuit vertrouwen je toekomst in mag gaan, maar heb je geen idee waar je moet beginnen? Herken je wel die vragen, maar kun je er eigenlijk niet de vinger op leggen waar die vragen en gevoelens vandaan komen? Ik help je graag om dat te ontdekken zodat jij vanuit vertrouwen mag leren leven.
Vertrouwen op God dat Hij van je houdt.
Vertrouwen in jezelf omdat je mag zijn wie je bent.
Vertrouwen in de toekomst omdat je op durft te staan met jouw kwaliteiten en je valkuilen, zonder dat ze je belemmeren een stap te verzetten…

Zie ik je snel? Je bent het waard omdat je ZIJN GELIEFDE DOCHTER BENT!

Lieve groet,
Rianne