De afgelopen maanden waren ingewikkeld. Ik had zoveel verlangen om in m’n praktijk aan de slag te gaan en ik geloof dat het verlangen op zichzelf goed was en is. Het is ook iets waarvan ik geloof dat God het op m’n hart heeft gelegd en Hij me geleid heeft in de afgelopen vier jaar. Elke stap die ik zette heb ik biddend gedaan en toch?
Hoe blijf je op God vertrouwen als het niet gaat zoals je hoopte? Als je voor je gevoel alles gedaan hebt wat je kunt en toch niet bereikt waarop je hoopte of waarvan je zelfs gelooft dat je verlangen overeenstemt met Gods wil?
Vandaag neem ik je mee in mijn reis: vertrouwen op Gods leiding. Hoe dan?

Ik weet niet hoe jij dat doet, maar wanneer het bij mij tegenzit wil ik strijden, ben ik geneigd om nog harder te gaan werken. Als het niet lukt, dan zal het wel aan mij liggen, aan mijn inzet. Ik wil me graag bewijzen. Herken je dat?

Laat me je allereerst hiermee bemoedigen: strijden doe je alleen als iets of iemand waardevol voor je is!
Je strijdt omdat het ander, of die ander, belangrijk voor je is.
Het is dan een strijd voor het goede, maar ik leerde (opnieuw) dat ik verkeerd strijd als ik moet ‘zwoegen’.
Strijden door zwoegen legt de lat bij mezelf. Dan heb ik iets te bewijzen.
Onze trouwtekst leerde me het al (nu 18 jaar geleden en blijkbaar ben ik nog steeds aan het oefenen 😉 )
‘Als de HEERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden’ (Psalm 127).

Als ik zwoeg komt langzaam maar zeker het behalen van het doel, in mijn geval: een succesvolle praktijk, boven God te staan.

Als iets een strijd is geworden in je leven, is de kans groot dat je al je energie daar in aan het steken bent.
Je raakt opgebrand, uitgeblust, moedeloos. Je gaat twijfelen en wordt onzeker.
Het doel bereik je niet en het belangrijkste: God komt niet tot Zijn doel!
Zijn rust en vrede is weggeroofd en eerlijk gezegd heb ik daar zelf aan meegewerkt.

Gelukkig laat God, door Zijn genade, een spiegel voorhouden en dan is er een weg terug. Bij mij gebeurde dat op de vrouwenconferentie begin november. Al was ik biddend blijven zoeken, ik had mijn aandacht verplaatst van God naar het bereiken van mijn doel. Zo’n spiegel is confronterend, maar ik leer ook steeds meer dankbaar te zijn dat God me geregeld een spiegel voorhoudt. Soms door het lezen van de Bijbel of door mensen die Hij op mijn pad brengt. Want met spiegel kan ik belijden dat ik Hem niet meer de eerste plek gaf en is er altijd een weg terug en mag ik opnieuw, en weer een laagje dieper, leren vertrouwen Wie God is!

Dat was en is ook steeds strijden, maar dan op de Bijbelse manier. ‘Want al wandelen wij in het vlees, wij voeren geen strijd naar het vlees. De wapens van onze strijd zijn immers niet vleselijk, maar krachtig door God, tot afbraak van bolwerken’ (2 Kor 10:3-4)

Een lied zingt: ‘Wanneer ik strijd, dan strijd ik geknield, met mijn handen omhoog, o God. U behoort het toe!’

Door de energie van de strijd te steken in tijd met God, in Zijn woord en door gebed, kan ik loslaten en ervaar ik dat dát vrede geeft.
Ik ontdek opnieuw hoe trouw God is wanneer Hij zegt in Fil 4:6-7: ‘Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus’.

Eerlijk gezegd heb ik de afgelopen maanden de nadruk gelegd op het eerste deel van deze tekst, laat al je verlangens in bidden en smeken bij Hem bekend worden, maar nu mag ik ontdekken hoe waardevol het tweede stukje is: met dankzegging!
Wanneer negatieve gedachten voet aan de grond proberen te krijgen oefen ik om ervoor te kiezen God te danken voor Wie Hij is en voor alle zegeningen die Hij geeft en ik ervaar dat Zijn vrede dan écht mijn hart en gedachten bewaakt! Ik wordt niet meegesleurd, maar het vraagt elke keer opnieuw wel om bij Papa op schoot te kruipen en Hem alles toe te vertrouwen!

Of het nu gaat om je bedrijf of misschien ervaar jij wel dat je bent gaan strijden voor je huwelijk of gezin.
Neem dan vandaag de beslissing en strijd niet langer meer tegen de ander, maar strijd vóór de ander!
Hij heeft de strijd al gestreden én overwonnen. Geef het aan Hem over en ontdek dat Hij oneindig veel meer kan dan wij bidden of beseffen kunnen (Ef 3:20) En wanneer het kan strijd samen, geknield, zodat Hij tot Zijn doel mag komen in en door jullie heen.

Door overgave groeit je Godsvertrouwen en als je Godsvertrouwen groeit zul je zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd (Psalm 1:3).

Ik wens je Gods zegen en Zijn vrede en bid dat je de moed zult hebben om de strijd aan Hem over te geven in het vertrouwen dat Hij je geeft wat goed voor je/jullie is, op het juíste moment!

Lieve groet,
Rianne

Ps: Weet je niet hoe je kunt strijden of waar je moet beginnen? Of strijd je al zo lang en heb je de moed verloren?
Stuur me gerust even een mail, whatsapp of DM via de socials, ik luister graag naar je en kan je ook (boeken)tips geven om erin te groeien.