Het is vrijdagmorgen…
Als ik opsta voel ik me wat ‘zwaarmoedig’. Er zijn zoveel verhalen van gebrokenheid. Wat kan ik doen? Ik zou iedereen wel willen helpen, maar ik zou niet weten hoe… Ik zou wel van de daken willen schreeuwen dat onze liefdevolle Vader met z’n open armen op je wacht… Maar horen ze dat wel?
Ik ga naar beneden en zet koffie en terwijl de koffie doorloopt sla ik m’n Bijbel open bij psalm 124 waar in mijn Bijbel (HSV) boven staat: ‘God bewaart in nood’. Direct een bemoediging, nog vóórdat ik écht ben gaan lezen…
Ik denk aan die vrouw die getergd wordt door depressieve gedachten en gevoelens en begin te lezen en bid met de woorden van psalm 124: Laat haar niet overspoelen door het water. En ik spreek het uit: ‘Onze hulp is in de Naam van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft’ (vers 8). Wie is beter in staat dan Hij om het in Zijn handen te houden?
Ik denk aan het songfestival waarvan ik meerdere oproepen om gebed voorbij heb zien komen vanwege een liedtekst over de duivel en ik lees verder in psalm 125: ‘Wie op de HEERE vertrouwen, zijn als de berg Sion, die niet wankelt, maar voor eeuwig blijft'(vers 1). Jij, ik zijn als die berg.
Ik denk aan die vrouw die te horen kreeg dat ze borstkanker heeft. ‘Rondom Jeruzalem zijn bergen, zo is de HEERE rondom Zijn volk, van nu aan tot in eeuwigheid’ (vers 2). Het lijkt er nu misschien niet op, maar Hij belooft het. God heeft het laatste woord. Niet alleen voor Jeruzalem, maar ook in mijn en jouw leven.
Ik denk aan die vrouw die wacht op een operatie, maar die door de maatregelen uitgesteld is en ik lees opnieuw verder in psalm 126. ‘Wie met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien. Wie het zaad draagt en dat zaait, gaat al wenend zijn weg, MAAR hij zal zeker terugkomen met gejuich en zijn schoven dragen!’ (vers 5, 6). Het kan soms zó moeilijk zijn, maar ooit komt er een dag… Dan zal alles nieuw zijn!
Ik denk aan de opvoeding van onze kinderen, wat soms best ingewikkeld kan zijn en lees opnieuw verder in psalm 127. ‘Als de HEERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen zijn bouwers eraan’ (vers 1; onze trouwtekst) en verder ‘Zie, kinderen zijn het eigendom van de HEERE’ (vers 3). Onze kinderen ook. Ze zijn in Uw handen Vader. Ook zij zullen maaien met gejuich wanneer ze in U zijn. Hoe lastig het nu ook kan zijn in de worsteling met zichzelf en in de opvoeding.
Ik denk aan die man die zoekt naar een gemeente die past bij hem en zijn gezin en ik lees nog een keer verder, nu in psalm 128. ‘Zie, zo ZAL zeker de man gezegend worden die de HEERE vreest.’ (vers 4). Ook hij zal maaien met gejuich! Houd hem vast Heer. In U en U alleen.
Het is bijna half acht. Tijd om m’n bijbel dicht te doen en me samen met onze kinderen klaar te maken voor deze school- / werkdag met de wetenschap:
Ik draag het niet alleen! Jezus ís overwinnaar! God spreekt tot mijn hart en wil ook tot jouw hart spreken. Wie je ook bent en wat je ook doet! Je bent kostbaar in Zijn ogen!
