Vandaag denk ik even niet na over m’n zinnen en besteed ik geen tijd aan een mooi plaatje en de geplande volgorde van het bloggen.

School en werk is weer begonnen deze week. Weer in het ritme en leven met een ‘klok’. Wennen aan alles wat weer op je af

Welkom!   Leuk dat je er bent! Misschien volg je me al wat langer of misschien ben je met pas sinds kort gaan volgen. Daarom

Als ik eerlijk ben over hoe het met me gaat dan voel ik me ‘overwhelmed’. Het is veel in deze weken voor het einde van

Het is zaterdag 2 juli. Vandaag komen ze heien voor ons nieuw te bouwen huis. Natuurlijk gaan we even kijken. Samen met onze drie kinderen

Hoe laat jij je kinderen zien dat je van ze houdt? Geef je hen cadeaus? Doe je samen een spel? Ga je er samen op

De halve nacht lig ik wakker van de pijn in m’n nek/schouder. Ik heb voor me laten bidden, maar de pijn is (nog) niet weg…

Weet jij wat je vrouw, je man bezig houdt? Wat zijn/haar gedachten zijn? De verlangens? De angsten misschien? En welke behoeften schuilen er achter die

‘Het is zó pittig op dit moment. Elke avond tot laat en vaak ’s nachts er ook nog uit. Ik weet het niet meer’,  verzuchtte

Je ‘moet’ je vrouw liefhebben als jezelf en de vrouw ‘moet’ ontzag (respect) hebben voor haar man.   Dat is wat Paulus schrijft in Efeze

Het gevoel van uitzichtloosheid kan je zo overweldigen. Alsof er een deken over je ligt en je niet weet hoe je eronder uit kunt komen.

Hebben jullie trouwplannen en willen jullie elkaar beter leren kennen? Zijn jullie korter of langer getrouwd en verlangen jullie er naar om jullie huwelijk te